W Walentynki, 14 lutego Canon zaprezentował drugiego, po EOS-ie R, pełnoklatkowego bezlusterkowca: EOS-a RP. Aparat wyposażony w 26,2-milionową matrycę CMOS wspartą procesorem DIGIC 8 i w system autofocusu Canon Dual Pixel CMOS AF jest najmniejszym bezlusterkowym pełnoklatkowcem rejestrującym filmy 4K.
Od zewnątrz, estetyka, ergonomia i intuicyjność obsługi
Korpus aparatu wykonano ze stopu magnezu, jest wytrzymały, lekki (tylko 485 g, z kartą pamięci i akumulatorem) i ma kompaktową konstrukcję (132,5×85×70 mm). Ponadto jest uszczelniony, odporny na kurz oraz wilgoć. Powłoka korpusu ma kolor ciemnografitowy i sprawia wrażenie, że jest wykonana z matowanego tworzywa sztucznego. W górnej części korpusu znajdziemy 3 ustawione w poziomie względem góry pokrętła: wyboru trybów pracy , zmiany parametrów ekspozycji i wyłącznik główny aparatu. Dźwignia Lock blokuje pokrętło zmiany parametrów ekspozycji przed przypadkowym przekręceniem. Wspomniane pokrętła wyglądają na dość solidne co podkreśla pomalowanie ich na czarny błyszczący kolor. Wygląd ich w zestawieniu z górą korpusu nieco razi. Trochę to wygląda jakby korpus był wykonany z gorszych materiałów niż pokrętła. Dużym plusem tego małego korpusu jest dalekie odsunięcie od osi obiektywu uchwytu poprawiającego ułożenie aparatu w dłonie.
Chcąc porównać ten uchwyt np. z Sony A7III należy obiektywnie stwierdzić, że ten w Canonie bardziej przypadnie do gustu fotografującym mającym duże dłonie i długie place. Dla pozostałych nie będzie to miało żadnego znaczenia. Obsługa umieszczonego z lewej strony włącznika głównego aparatu nie jest naszym zdaniem najlepszym rozwiązaniem i korzystanie z niego wymaga przyzwyczajenia się. Preferujemy umieszczenie go po prawej stronie wokół spustu migawki, co jest powszechnie stosowane przez producentów aparatów Fujifilm, Nikon i Sony. Pojedyncze gniazdo karty SD, na której rejestrowane są zarówno filmy jak i zdjęcia umieszczone jest w dolnej części korpusu w komorze z akumulatorem. Na szczęście jest ono odsunięte na tyle daleko od gwintu statywowego, że nie będzie ta lokalizacja utrudniała zmiany karty przy przykręceniu płytki statywowej. Natomiast lepszym rozwiązaniem i wygodniejszym byłoby wstawienie tej karty w boku prawej części korpusu. W tylnej części korpusu znajdziemy osadzony na przegubie ekran LCD co spotka się z uznaniem wielu fotografujących i co umożliwia zabezpieczenie ekranu podczas transportu.
Przyciski sterujące w tylnej części korpusu rozmieszczone i oznaczone są logicznie, ale podczas fotografowania wyraźnie daje o sobie znać brak mini joysticka wykorzystywanego m.in. do zmiany położenia punktu AF. Aparat testowaliśmy w dużej mierze z kitowym zoomem 24–105 mm f/4 i trzeba przyznać, że w zestawie z tym obiektywem (700 g) aparat nie należy już do najlżejszych. Układ ten jest źle wyważony, a korpus bez gripa wbija się w dłoń. Dodatkowo podczas fotografowania z tym obiektywem bardzo często zdarzało się, że samoczynnie przełączał się przełącznik trybu pracy AF (ocierając o ubranie) z pozycji AF na M, co było dość zaskakujące i uciążliwe, szczególnie w sytuacjach gdy chcieliśmy wykonać zdjęcia podchwycone. Canon EOS RP jest oczywiście kompatybilny z licznymi akcesoriami EOS, w tym ze wspomnianym wcześniej gripem EG-E1 i najnowszą lampą Speedlite 470EX-AI (premiera w lutym 2018 r.).
fot. K. Patrycy
Ergonomię aparatu oceniamy na 5,5 punktu, a estetykę wykonania na 5,25 punktu. Na poprawę intuicyjności obsługi, która zasługuje na 5,75 punktu, duży pozytywny wpływ ma dotykowy ekran LCD.